SİPAHİ; Osmanlı ordusunda atlı bir asker sınıfı îdi. Sipahiler
ordunun yanlarını korurlar, akıncılık, karakolculuk yaparlar, yaya askerleri
korurlar, gereğinde de hücuma geçerlerdi.
Sipahilik I. Murat zamanında, o çağın büyük komutanlarından
Timurtaş Paşa’nın tavsiyesiyle kuruldu. Atlılar önce 2 bölüktü. Bu bölüklerden
birine «sipahi», ötekine «silâhtar» adı verilirdi. Sonra bölükler 6’ya
çıkarıldı. Atlıların hepsine birden «Altı Bölük Halkı», «Bölük Halkı», daha
sonraları ise yalnızca «Sipahi» denildi. Sipahiler, kırmızı bayrak kullandıkları
için bunlara «Kırınızı Bayrak Bölüğü» adı da verilirdi.
Sipahiler ikiye
ayrılmıştı:
1) Kapıkulu,
2) Tımarlı (Topraklı) Sipahiler.
Kapıkulu Sipahileri
— Yeniçeri Ocağı gibi doğrudan doğruya
Saraya bağlı süvarilerdir. Yeniçeri Ocağına bağlı sayılan bu sipahiler,
çıkardıkları sayısız isyanlarla, karışıklıklar ile Osmanlı tarihinde önemli bir
yer tutarlar. Bunlara «Dergâh-ı âli Sipahileri» de denirdi.
Devşirmelerden
toplanırlar, altı bölükte yetiştirilirlerdi. Bu bölüklerin ayrı adları ve
bayrakları vardı. Sipahi bölüklerinin «Baş kâhya», «Kâhya Yeri», «Başçavuş» ve
«Baş Bölükbaş» adı verilen dört büyük subayı vardı. Bu altı bölüğün komutanına
«Sipahi Ağası» denirdi. Bu komutan, savaş sırasında, ordunun baş sancağını
taşırdı.
Sipahiler, Yeniçerilerin aksine, evlenebilirlerdi. Oğullarına
«Veledeş» denir, delikanlı çağına gelince bölüklere alınırlardı.
Tımarlı Sipahiler
— Sınır boylarında bekleyen askerlerin
çocuklarından, ya da savaşlarda yararlık gösterenlerden seçilirdi. Sayıları
Kapıkulu Sipahilerinin kat kat üstündeydi.
Devletten maaş almazlar, buna karşılık kendilerine 1.000 akçeden
19.999 akçeye kadar geliri olan topraklar verilirdi. Tımarlı Sipahiler bu
toprakta çiftçilik yapanlardan vergileri toplar, bununlâ at, silâh vs. gibi
masraflarını karşılar, kendileri de geçinirlerdi.
Tımarlı Sipahiler her sancakta bölüklere ayrılmışlardı. Her
bölüğün «Subaşı», «Bayraktar», «Çavuş» denilen subayları vardı. On bölük bir
Alay Beyi’nin komutasında bulunurdu.
Osmanlılar’ın kazandığı zaferlerde, bu Tımarlı Sipahiler’in payı
çok büyüktür. Çoğunluğu «devşirme», yani Türk olmayanlardan kurulan Yeniçeri
Ocağı ile Kapıkulu Sipahileri’ne karşılık Tımarlı Sipahiler Türk’tü, bunlar
yerli ordunun kaynağı sayılırlardı. Sonradan tımarların memleket çocuklarına
değil ele padişahın, paşaların adamlarına bol keseden dağıtılması, bu yerli ordu
kaynağını bozdu. Sipahiler, uğradıkları haksızlık karşısında bozguncu, devlete
kafa tutucu oldular.
Anadolu’da yer yer başgösteren isyanları, kargaşalıkları
çıkaranlar, ya tımarları ellerinden alınan sipahiler, ya da bunların
çocuklarıydı. XIX. yüzyıl başlarında Kapıkulu Sipahileri gibi Tımarlı Sipahiler
de tam çöküntü halinde bulunuyorlardı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder